شیوع ویروس کرونا آثار گسترده ای در سطح جهان به دنبال داشته و حوزه مهاجرت به کانادا نیز از این آثار مصون نمانده است. سوال اساسی که این روزها زیاد مطرح می شود این است که بعد از این شرایط مهاجرت به کانادا چه تغییراتی را تجربه خواهد کرد؟
رکود اقتصاد جهانی به خصوص در کشورهای بزرگ صنعتی نظیر کانادا مستقیما می تواند بر فرایند مهاجرت تاثیر گذارد.
با اینکه هدف کانادا پذیرش دست کم سیصد تا سیصد و پنجاه هزار مهاجر جدید در هر سال بوده است ولی هم اکنون شاید لازم باشد، کمی در این اهداف بازنگری شود. به نظر می رسد بعد از کرونا اهم محورهای برنامه مهاجرت کانادا به این شکل خواهد بود:
۱- با توجه به پایین بودن نرخ زاد ولد در کانادا، پذیرش مهاجر جدید برای جایگزینی افرادی که در کانادا به دلیل فوت یا بازنشستگی و .. از بازار کار خارج می شوند هنوز یک ضرورت است.
۲- با وجود این منطقی است که انتظار داشته باشیم که پذیرش نیروی کار ماهر خارجی در برخی حوزه ها که بیشترین آسیب را از کرونا دیده اند (مثل گردشگری و رستوران ها) برای کوتاه مدت محدود شود. این محدودیت ها صرفا در حوزه روش های مبتنی بر جاب آفر قابل انتظار است و پذیرش نیروی کار ماهر در روش فدرال اسکیلد ورکر کماکان ادامه خواهد داشت.
۳- بازتوانی اقتصاد کانادا نیاز به مشارکت کارآفرینان و ورود سرمایه و ایجاد فرصت های شغلی جدید خواهد داشت. بنابراین تقویت روش های اقتصادی بخصوص روش های کارآفرینی استانی مورد انتظار است.
۴- پذیرش دانشجویان خارجی نه تنها منافاتی با وضعیت جدید پیش آمده ندارد بلکه دقیقا می تواند منجر به تزریق سرمایه و ایجاد و بازیابی فرصت های شغلی شود. تصور کنید که ورود هر دانشجوی خارجی به کانادا چه فرصت های کار متنوعی را احیا خواهد کرد.( پرداخت شهریه دانشگاه، کارمندان کالج ها، تامین مسکن مورد نیازخانواده دانشجویان، حمل و نقل عمومی شهری و بین المللی و خریدهای روزانه و…) همچنین دانشجویان، نیروی کار پاره وقت و جوان و متخصص هستند که در مقطع بازسازی اقتصادی بدون آنکه توقع اشتغال تمام وقت داشته باشند، می توانند به تدریج چرخ های اقتصاد را به گردش درآورند.
۵- اگر صدور ویزاهای ویزیتوری را نیز نوع محدودی از مهاجرت بدانیم، افزایش ورود گردشگر تفریحی و تجاری مستقیما موجب گردش چرخ های اقتصادی کانادا بعد از کرونا خواهد شد. می توان از هم اکنون انتظار داشت که این بخش شاهد رونق روز افزون خواهد بود.